Ceviz ağacı, anavatanı dünya üzerinde oldukça yaygın bir alanı kapsayan bir ağaçtır. Karpat dağlarından başlayarak, Türkiye, İran, Irak, Afganistan, Mançurya, Hindistan, Kore ceviz ağacının doğal olarak yetişebildiği alanlardır. Ceviz ağacı kışın ve baharda soğuklama ihtiyacını karşılayabilecek, yazın ve baharda büyümeyi ve olgunlaşmayı sağlayacak kadar sıcak iklimleri sever. Fazla sıcak yerlerde cevizin yeşil kabuğunda yanma, içinde büzüşmeye neden olur. Tomurcuklanma sürecinde -10 derece, tam çiçeklenmede -30 derece, küçük yeşil meyve verme sürecinde -10 derecenin altındaki sıcaklıklar zararlıdır. Zararın miktarı sıcaklığın derecesiyle alakalıdır. Ceviz ağacı yetiştiriciliğinde bölgede yıllık en az 500 mm yağış olmalıdır. Ayrıca çiçeklenme sürecindeki yağmurlar, aşırı rüzgârlarda tozlanma döllenme açısından zararlı olur.

Ceviz ağacının kökleri 2-4 metre kadar derine inebilir. Bu nedenle toprak derinliği az olursa sorun yaşanabilir. Bu nedenle en az 2 mt derinliği olan, geçirgen topraklarda ceviz ağacı yetiştirilmelidir. Toprak pH değeri 6-7 olmalı, alkalik ve tuz sorunu bulunmamalıdır. İyi drenajlı, geçirgen, organik madde açısından zengin, havadar topraklar yetiştiricilikte uygundur. Ayrıca toprağın su tutma kapasitesi yüksek olmalıdır.

Ceviz yetiştiriciliğinde tohumdan yapılan çoğaltma sonucunda elde edilenler, cevizin özelliğini taşımaz. Bu nedenle tohumla çoğaltma işlemi pek tercih edilmez. Tohum şeklinde kullanılacak olanlar dolgun ve gelişimleri tamamlanmış olmalı, iyi gelişen ağaçlardan elde dilmelidir. Zarar görenler tohumluk kullanılmaz.

Ceviz ağacındaki aşı başarısı düşük olduğundan, bunu yapan kişinin tecrübesi ve bu konudaki becerisi oldukça önemlidir. Aşı için kaliteli ürünler kullanılmalıdır. Aşı kalemi olarak iyi gelişen sürgünler kullanılmalıdır. Ayrıca aşı zamanı çok iyi seçilmelidir.

Ceviz ağacı yetiştiriciliğinde bölgenin ekolojik özellikleri iyi değerlendirilmelidir. Erkek ve dişi çiçeklerde farklı dönemde olgunlaşma olduğundan, aynı zamanda olgunlaşan homogam türde olanların yanı sıra, erkek çiçekleri daha önce olgunlaşan, dişileri daha önce olgunlaşan türler değerlendirilmelidir. Genellikle erkek ve dişi çiçeklerin aynı anda olgunlaştığı türler tercih edilmelidir.

Dikim süresi fidanların dinlenme döneminde başlanmakta, gözler uyanıncaya kadar devam etmektedir. Söküm dikkatli bir şekilde yapılmalı ve köklerin zarar görmemesine özen gösterilmelidir. Dikim sırasında fidanlara kök budaması yapılması gerekir. Dikim için açılacak çukurların genişliği en az 60-70 cm, derinliği ise 80-100 cm olmalıdır. Aşı yerleri toprak üzerinde kalacak şekilde fidanlar ekilmelidir. Arkasından fidanlara can suyu verilmelidir.

İlkbahar geldiğinde toprak tavında olduğu zaman hem toprak havalandırılmalı hem de yabancı ot kontrolü sağlanmalıdır. Terlemeyle su kaybı olacağından sulamaya özen gösterilmelidir. Çünkü cevizin gelişiminde, meyvelerin olgunlaşmasında sulama önemlidir. Ceviz ağacı fazla gübreleme ihtiyacı duymaz. Ancak kurumuş dallar ışık alacak şekilde budanmalıdır. Ceviz yetiştiriciliğinde hasat zamanı meyvelerin içinin olgunlaştığı, yeşil kabuğun olduğu dönemdir. Ayrıca hasatta iklimin de etkisi bulunur. Elle ya da makineyle hasat yapılabilir. Ancak ağacı dövme yoluyla yapılan hasat sırasında, sonraki yıllardaki hasadı olumsuz etkileyecek zararlar olabilir.

Halka arasındaki bir inanışa göre, ceviz ağacının altında oturulmamalıdır. Bu yaygın inanışın kaynağı ceviz ağacının sülfür gazı salgılamasıdır. Çünkü sülfür gazı ağır olduğundan dibe çöker. Ağacın dibinde oturulursa, kişide sersemleme hali ortaya çıkar. Bunun ceviz ağacının altında oturanlar açısından böyle bir zarar olsa da aslında sülfür gazı ozon tabakasını tamir eden bir gazdır. Bu nedenle ceviz ağacı yetiştiriciliğine önem verilmelidir. Meyvelerinin yararları da dikkate alınmalı, böyle sağlıklı ağaçların yeryüzünde yeterince bulunması sağlanmalıdır.