Greyfurt ağacı, kesin olmamakla birlikte, narenciyenin köklerinin Güneydoğu Asya'ya, Himalayalar'ın eteklerine dayanmaktadır. Narenciye yetiştiriciliğine, ilk defa M. Ö 800 ve 500 yılları arasında Hindistan ve Çin meşeli olduğuna rastlanılmıştır. Çin, çoğu meyve çeşitlerinin önemli bir kısmının anavatanı kabul edilmektedir.

Kökleri Karaipler'e dayanan greyfurt ağacı, ilk defa 17. Yy. 'da Portekiz'de ortaya çıkmıştır ve daha sonra ülkemizde, genellikle Ege ve Akdeniz bölgelerinde çoğunlukla yetiştirilmeye başlanmıştır. 4 -6 m. Kadar uzayabilen greyfurt ağacının, toprakta derinlere inebilen sağlam kök bir yapısı ile dik ve düz gövdesi vardır. Çok iyi yapılı dallarında, koyu yeşil renkli, parlak ve pürüzsüz yüzeyli iri yaprakları pek sık olarak yer almaktadır. Kışın yaprağını dökmeyen greyfurt ağacı, ilkbaharda beyaz renkli, hoş kokulu, iri çiçekler açar ve salkımlar halinde açmaktadır. Sonbaharda olgunlaşan ve portakaldan iri olan altıntop meyveleri, alt ve üstten basık ve yuvarlak şeklindedir. Çeşitlerine göre iç kısmı sarı, kırmızı ya da pembe renklidir.

Greyfurt meyvesi, bütün dünyada hoş, ferahlatıcı tadı ve suyu ile sevilen bir meyveler arasındadır. Kalorisi oldukça düşüktür ama iyi bir potasyum, flavonoid, suda çözünen lif, C vitamini ve folik asit kaynağıdır. İçerdiği pektin maddesi sayesinde kolesterolü düşürmektedir. Greyfurttaki bir flavonoid olan kandaki eski hücrelerin temizlenmesini sağlar. Pembe renkli olan meyve etindeki likopen kalp hastalığı, kanser ve göz hastalığı için çok faydalıdır.

Greyfurt meyvesi için dikkat edilmesi gereken ve çok önemli olan bazı ilaçlarla beraber kullanıldığında ciddi yan etkilere neden olmaktadır. Bu etki bazı durumlarda 24 saat kadar sürmektedir. Eğer düzenli olarak bir ilaç alıyorsanız veya o sırada ilaç kullanılıyorsa doktorunuza danışıp onay almadan kesinlikle greyfurt yemeyin veya suyunu içmeyin.

Tüm turunçgiller ağaçlarına uygulandığı gibi, greyfurt ağaçlarına da şekil ve ürün budamaları uygulanmaktadır. Şekil budamasına, ağaçların ürün vermesiyle birlikte başlanır. Greyfurt ağaçların budanması ustalık isteyen bir iştir. Bu nedenle budama işlemlerinin greyfurt ağacını iyi tanıyan kişiler tarafından yapılması iyi sonuç vermektedir. Ağaçta kurumuş, yaralanmış, yaşlanmış dallar, berelenmiş ve ezilmiş dallar kesilip çıkarılmalıdır. Ayrıca obur dalların da ayıklanıp budanması gerekmektedir.

Greyfurt ağaçları meyveyi büyük oranda taç içerisinde verir. Bu nedenle iç dallara ışık girmesi için ışıklanma için seyreltme yapılmalıdır. Etek dalların yere değmemesi için uçlarının alınması gerekir. Greyfurt ağacı yaşlandığında tepede seyreltme yapılmalıdır.

Uç kurutan hastalığına hassas olmalarından dolayı yaz aylarında budama yapılmamalıdır. Dikim sırasında budaması yapılan fidan 2 -3 yıl budama istememektedir. İlk 2 -3 yıl sadece dalların alt kısmından çıkan sürgünler alınmalıdır.

Greyfurt ağacı fidanı meyveye yatıncaya kadar yalnız ana dallara ve ana dallardan çıkan diğer dalların budanması gerekir. Özellikle dikine büyüyen obur dallar büyümeden kesilmelidir.