Oya ağacı (Lagerstroemia indica), Güney Çin ve Güney Asya kökenli bir süs ağacıdır. Gölge alanlarda çiçek açmaz; bu nedenle güneşli yerleri tercih eder. Temmuz ayından başlayarak Kasım ayının sonuna kadar çiçeklidir. Çiçekleri salkım biçiminde olup, renkleri sütlü kahve-pembe tonlarındadır. Gövdesi parlak ve düz olup, çiçeksiz mevsimlerde bile estetik bir görünüm sağlar. Bu özellikleri sayesinde dört mevsim boyunca bahçeleri süsler. Bakımı özenle yapıldığında oya ağacının yaşam süresi 40-50 yıla kadar uzayabilir. Yaşlı bir oya ağacını başka bir yere taşımak sorunsuz bir şekilde mümkündür çünkü sürgün verme kabiliyeti oldukça yüksektir. Bu nedenle oya ağacı, sıkça budama yapılan bir süs bitkisidir.

Oya ağaçlarının budama şekli, form verilerek ve avize gibi bir tepe tacı oluşturularak yapılmalıdır. Gövdesi küt kalacak şekilde budamaktan kaçınılmalıdır; aksi takdirde tepe formlarını kaybedebilirler. Oya ağaçları, gübreli, hafif kumlu ve süzek tarzı toprakları severler. Ağır killi toprak ve durgun su bulunan yerlerden hoşlanmazlar. Üretimi en kolay olan süs bitkilerinden biridir. Bir yıl önceki sertleşmiş sürgünlerden alınacak çelik, 20-25 gün içinde köklenerek gelişmeye başlar.

Oya ağacının üretimi, hazırlanan çeliklerin kumlu ve gevşek toprağa dikilerek, yan gölge alacak şekilde bir alanda bırakılmasıyla yapılır. Sıcak zamanlarda, özellikle çiçekli olduğu dönemlerde suyu severler. Eksi 15 dereceye kadar soğuğa dayanabildiği için Türkiye'nin birçok yerinde yetişebilirler. Yapraklarının rengi sıcak ve nemli yaz aylarında gri-yeşil tonlarına bürünür ve külleme hastalığına yakalanma riski vardır. Bu durumu önlemek için kükürtleme yapılır; ancak günümüzde eriyik veya toz durumundaki ilaçlar aynı işi görmektedir.

Oya ağacını yetiştirmek için en uygun aylar Mart ve Nisan'dır. Eğer çelikle yetiştirme düşünceniz varsa, bir sene önceden kaba veya yastığa dikilmiş ve köklenmiş çelikleri bahçenizdeki uygun yerlere dikebilirsiniz. İlk sene çiçek açarlar. Ülkemizde de yaygın olarak yetişmektedir. Oya ağacının gelişmesi için toprak ve besin isteği kumlu, balçık ve çok gübreli topraklarda daha iyi karşılanır. Donmaya karşı mutedil derecede duyarlıdır ve -10 dereceye kadar olan sıcaklıklara dayanır. Küçük olanlar dondan zarar görseler bile köklerinden tekrar sürerek kendilerini yenilerler. Oya ağacı sıcak ve nemli iklimleri sever, bu nedenle Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğü bölgelerde daha iyi yetişir. Kurak ortama dayanıklıdır ve sulama nadir ve tam yapılmalıdır. Ağacın tohumları meyve içerisinde bolca bulunur ve 1-2 mm çapında olan tohumların tepelerinde kanatlar mevcuttur. Tohumlar Kasım ayında toplanır.

Oya ağacının şekli küçük yuvarlak olup, tepe çapı 3-4 metre civarındadır. Oya ağacı, makaslama ile budama yapılmalıdır. Budama dönemi kışın veya vejetasyon dönemi başlamadan önce erken ilkbaharda yapılmalıdır. Form verilmiş olanlardan sürgünleri kısaltılır, ince dallar alınır ve böylelikle çiçeklenme ve sürgün verme durumu artırılır. Orta hızda büyür ve maksimum 6-7 metre boy yapar. Kök yapısı sığ, yüzeysel ve istilacı kökler oluşturur. Oya ağacı ışık istekli bir ağaçtır. Ağacın çiçek ve meyveleri 1 cm çapında, küresel ve lokulusid kapsül biçimindedir.