Kayın ağacı, kış aylarında yapraklarını döken bir orman ağacı türüdür. Sürgünleri tomurcuklu bir yapıya sahiptir ve yan ikili sıralı sarmallardan oluşmuştur. Çok sayıda pul ile örtülü olan iğ biçiminde sivri uçlu ve büyük tomurcuklar, dallar üzerinde açılı bir şekilde dizilmiştir. Yaprak ayaları bazı türlerinde dişli, bazı türlerinde ise düz bir şekilde bulunur. Kısa saplı ve zaman içinde dökülen kulakçıkları vardır. Açık gri veya koyu gri renkte kabuklara sahiptir ve bu kabuklar ağacın yaşamı boyunca çatlamadan düz ve pürüzsüz bir şekilde kalır. Üç köşeli, kızıl kestane renginde sert kabuklara sahip bir meyve verir; bu meyveye "nus" denir. Yeterli olgunluğa ulaştığında, her kabuktan iki adet meyve dökülür ve meyvelerin tohumları yağlı bir yapıya sahiptir.

Kayın ağacı, birçok alanda kullanılabilir. Mobilya, araba, parke, ayakkabı kalıbı, ambalaj sandığı, oyuncak, sandal, alet sapları ve marangozlukta yaygın olarak tercih edilir. Ayrıca odun olarak da çeşitli alanlarda kullanımı mevcuttur. Türkiye'de iki tür kayın ağacına rastlanır: Doğu kayını ve Avrupa kayını. Marmara, Ege ve Karadeniz bölgelerinde yetişir. Kayın ağaçları çok düşük sıcaklıklara da uzun süre dayanabilir, fakat gölgelik alanlarda çok daha sağlıklı bir şekilde yetişir. Kökleri orta derinliklere kadar iner. Bir kayın ağacının yaklaşık ömrü yedi yüz ila sekiz yüz yıl kadardır. İnce ve göğe doğru uzanan heybetli bir yapısı vardır.

Kayın ağacının dünya genelinde on tane türü bulunmaktadır:

Kayın ağaçları, orman ekosistemlerinde önemli bir rol oynar. Toprağı tutarak erozyonu önler, su dengesine katkıda bulunur ve birçok hayvan türüne barınma imkanı sağlar. Ekonomik açıdan da büyük bir öneme sahiptir. Mobilya ve yapı malzemesi olarak dayanıklılığı ve estetik görünümü nedeniyle tercih edilir. Ayrıca, kayın ağacından elde edilen odun, yüksek kalorifik değeri nedeniyle yakacak olarak da kullanılır.