Kızılçam ağacı, Batı Anadolu ve Akdeniz bölgesinde sıkça rastlanan bir ağaç türüdür. Akdeniz ikliminin hâkim olduğu mikroklima alanlarında ufak adacıklar şeklinde bulunur. Bu alanlar arasında Erbaa çevresindeki Kelkit Çayı ile Yeşilırmak'ın birleştiği nokta, Ayancık, Sinop, Boyabat, Amasya ve Zonguldak il ve ilçeleri yer alır.

Kızılçam, yurdumuzda 1500 metreye kadar olan rakımlarda yetişebilmektedir. Ağaç boyu 25 metreye kadar ulaşabilir ve çapı 60 cm'ye kadar genişleyebilir. İlk dönemlerinde şekli piramite benzerken, zaman geçtikçe geniş tepeli bir hal alır. Kabuk kısmı gençken boz renkte olup, yaşlandıkça esmer ve kırmızımsı tonda kalın bir kabuk halini alır.

Yeni oluşan sürgünleri kırmızı renkte olup, kızılçam ismi de buradan gelmektedir. Kızılçam, sıcaklığa yüksek miktarda ihtiyaç duymakta olup, kış ayları ılıman geçen ve yaz ayları sıcak ve kurak olan bölgelerde, toprak bakımından zayıf alanlarda, kayalık yerlerde, kireçli ve kumsal alanlarda yetişme imkânı bulur. Uygun iklim şartları ve balçıklı yapıya sahip topraklarda ise verimli bir gövde yapısı oluşturur.

Derinlere doğru ilerleyen kazık kök yapısına sahiptir. Yetiştiği bölgeler açısından kar kırması ve kar devirmesi çok az görülür. En büyük sıkıntılarından biri çamkese böceğinin musallat olmasıdır. Sığ topraklarda kök saldıklarında fırtınadan etkilenebilirler. Kış aylarında sıkça rastlanan don olaylarına karşı dayanıklı değildirler. Bitki örtüsü, kızılçam ağaçlarının yanmasından fazla zarar görmez çünkü kızılçam ağacı kalın kabuk yapısına sahiptir. Bu kabuk, mobilya sanayisinde de tercih edilmektedir.

Kızılçam ağacı bir ışık ağacıdır. Bu özelliği, kök saldığı ortam oranında artış göstermektedir. Fidanken az bir ışıkla idare edebilen bu ağaç türü, zaman ilerledikçe ışığa daha fazla gereksinim duyar. Isıya olan ihtiyaçları yüksektir. Kuraklık sorununa karşı dirençli ve nem arzusu bakımından sıkıntı yaşatmayan bir ağaç türüdür. Kızılçam ağacının yayıldığı bölgenin yağış tipi ve yıllık yağış dağılımının bir düzeni bulunmamaktadır. Akdeniz bölgesinin özel ağaç türlerindendir.

Neredeyse her toprak yapısına uyum sağlayabilmektedir. Kök kısmının toprağa ulaşabileceği küçük deliklerin olduğu kayalık yerlerde bile yetişebilir. Yani toprak bakımından çok zorlayan bir ağaç yapısına sahip değildir.

Kök kısmının derinlere doğru gitmesinde yaz aylarında yaşanan kuraklıkların da etkisi bulunmaktadır. Kök yapısının derinliğini şu şekilde ifade edebiliriz: 5-7 aylık olan fidanda 65 cm olacak biçimde kök ölçümü tespit edilmiştir. Zor şartlar altında bile dayanıklı kök yapısı sayesinde toprağı gereğince kavrar ve bu özelliği büyümesi ve yaygınlık göstermesi bakımından kolaylık sağlar.

Kozalaklarının yapısı genellikle alt kısımları şişkin ve uç kısma doğru incelen bir yapıdadır. Dikildikten 4-5 yıl sonra kozalak vermeye başlarlar. Yetiştiği bölgeye ve rakım bakımından farklılık göstermekle birlikte her sene ya da 2-3 senede bir zengin tohum yılları yaşanır. Tohumları genellikle her ay ve özel olarak da Temmuz ve Ekim aylarında dökülme eğilimi gösterir. Kozalakları bu ağaç üzerinde 3-4 yıl kalabilir. Özellikle kızılçam kozalakları zor ve geç açılmaktadır. Bu nedenle kozalakları toplayıp güneşe sererek, üstlerine birkaç defa su serperek harmanlamak, açılma olayını hızlandırır.

Kızılçam, orman ağaçları kategorisinde yer almaktadır. Bu sebeple yurdumuzdaki orman ağaçları arasındaki yoğunluğa göre 5,4 milyon hektar gibi bir alan kapladığı için orman ağaçları arasında en yaygın olanı ve en fazla yer tutan ağaç türüdür. Yani ülkemizde ormanlık yerlerin %15'lik kısmı kızılçam ormanları ile çevrilidir. Yurdumuzda ağaçlandırma çalışmalarında en yaygın yeri kaplayan ağaç türüdür.

Kızılçam ağaçlarının yetiştirilmesi tohum vasıtası ile olmaktadır. Tohumlarının temini de genellikle tohum meşceresinden karşılanmaktadır.